Homo Communicans – Personalistic Determinants of Communication in Context of Media
dc.contributor.author | Drożdż, Michał | |
dc.date.accessioned | 2013-06-25T08:16:06Z | |
dc.date.available | 2013-06-25T08:16:06Z | |
dc.date.issued | 2009 | |
dc.description.abstract | The aim of this article is to present the communication process as an act of a person who, as a communicating being, constitutes himself the basic criteria and determinants of communication. It means that communication as an act of human being is above all personally determined. Therefore, speaking about communication, we understand it mainly as a manifestation of human rationality, as a process of communicating in the context of human rationality, as an intrapersonal, interpersonal or collective process. In this article, above all, we try to use the universal meaning of the ‘person in the action’ and to accommodate the scheme of thinking and arguing of Wojtyła to the analyses of the presence and communicative acts of a person. Following this point of view, any communication, even through media, is an act of a person and a participation in communication relations with other people. Also our analyses endeavor to be a communication study through the prism of a person. Referring to the aforementioned Wojtyła’s thought, in the course of our analyses we will try to show that a human being is an integrating subject of his communication activities and a platform of integration of intersubjective media activities. Therefore, it can be said that a person is homo communicus and homo communicans and, conversely, that homo communicus that becomes homo communicans is a person. | pl |
dc.description.abstract | Człowiek jest źródłem komunikacji, to znaczy, że w samą naturę komunikacji wpisana jest ludzka racjonalność. Konieczna obecność człowieka w przestrzeni komunikacji sprawia, iż podstawowym wymiarem wszystkich procesów w niej zachodzących powinien być wymiar ludzki, wymiar człowieczeństwa. Obecność człowieka w przestrzeni komunikacji z jednej strony implikuje potrzebę etyki, a drugiej strony wskazuje na samego człowieka, na jego godność i wartość, jako na podstawową normę wartościowania etycznego. W toku prezentowanych analiz staramy się pokazać, i osoba ludzka jest integrującym podmiotem własnych działań komunikacyjnych oraz platformą integracji interpodmiotowych działań medialnych, dlatego też można powiedzieć, że osoba jest homo communicus i homo communicans i odwrotnie, Że homo communicus, które staje się homo communicans jest osobą. | pl |
dc.identifier.citation | Nowy Sącz Academic Review, 2009, no. 5, s. 17-30 | pl |
dc.identifier.issn | 1734-1590 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11199/228 | |
dc.language.iso | en | pl |
dc.publisher | Wyższa Szkoła Biznesu – National-Louis University | pl |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | communication | pl |
dc.subject | person | pl |
dc.subject | media | pl |
dc.subject | philosophy of media | pl |
dc.subject | personalism | pl |
dc.title | Homo Communicans – Personalistic Determinants of Communication in Context of Media | pl |
dc.type | article | pl |